Sehabe:
Uçurumları seviyorum, kanatların canı Cehennem'e
Nietzsche korktuğundan beri beğenmem hep
Toplum ne der ne düşünür bakmak sızı
Zeki çevik ve de ahlaksızım
Özgürlük tek inancım o
Etraf dürüst olmayan hep yalancı doldu
Dur pişmanlık… Hep mi yağcı o?
Geri dönmeyeceğim bir yola ihtiyacım yok
Derdi yok her piyon
Şimdi yok gelmiyor
Ben de yorgun gibiyim anlıyor değil…
Harbi noldu demezler, mağlup oldum gene ben
Bırak solsun kelebek
Biliyorsun gene de
Ama unutmak mı daha sık
Bak insan vefasız
Üzülmek ve dahası, varken vedası
Böyledir velhasıl lan Allah'ın belası
Kafka gibi sonradan anılmak mı? Kalsın!
Sakın deme kahretsin niye bak
Kötü iyi fark edilsin diye var
Beni zekiler anlar
Ama benim sinir katsayım fazla,
öfkemden güzel gökdelen olur
Yakalarsam susturucam ötmeden onu
Beni gördükçe yüzün kin tutar, dizin kir
Savaş değil, barış değil, seviş değil bizimki
Geçiş (Yeis Sensura):
Çoğu beni iyi sanar,
El sallar hayat…
Yanımdaymış mutluluk hiç sanmam
Burda insem bari;
Çünkü sevmiyorum sürüyle insan var
NAKARAT:
Üşenmeden rüzgarda savrulan saç gibisin !
Sen mahpusta gün, çölde su ya da oruçta beklenen aş gibisin.
Her yıl başı üzüldüğüm alnıma çizik atan yaş gibisin.
Ben cümlede tek başına anlamsız bağlaç gibiyim.
Yeis Sensura:
Vazgeçmek kolay gitmektir zor olan
Biz yaşamak için bir ömür bekledik
Yaşım 27 kayboluyor renklerim
Genel geçer doğruları reddedip
Bu yüzden değersiz bir cümlenin yüklemiyim
Eskiden isterdim kimseye görünmeyim
Şimdi önündeyim, çıkarttım hayat gömleğini
Nerdesin be ölüm meleği
Sorun değil günah çıkartmak
Ve samimi değil pişmanlık çakılan bir uçakta
Karanlıkta yüzmek istiyorum sadece
Gözlerimi kapatıp kanat çırmak
Sizden değilim demek, umuda meğilim ben hep
Umut denen acaba sadece beynimde mi?
Bunlar saygı duymadın hislerdir
Oysa bir tek sarılıp uyumak isterdim
Çoğu beni iyi sanar,
El sallar hayat…
Yanımdaymış mutluluk hiç sanmam
Burda insem bari;
Çünkü sevmiyorum sürüyle insan var
NAKARAT:
Üşenmeden rüzgarda savrulan saç gibisin !
Sen mahpusta gün, çölde su ya da oruçta beklenen aş gibisin.
Her yıl başı üzüldüğüm alnıma çizik atan yaş gibisin.
Ben cümlede tek başına anlamsız bağlaç gibiyim.