Τελικά ξέρεις κάτι;
Δύσκολο πράγμα να `σαι γυναίκα
ειδικά το 2004 στον πλανήτη που λέγεται Γη.
Στ’ αλήθεια πονάει
Ο άντρας υπολειτουργεί
και σπάνια γ*****! Τι;
Κάθεται απέναντι
με φάτσα εμένα,
καπνίζει τσιγάρο,
κοιτάει στα χαμένα.
Φέτες η κοιλιά του
και τα μπράτσα γραμμωμένα
όλα πάνω στο κορμί του
δείχνουν παραφουσκωμένα
Ακόμα είναι απέναντι
κι η ώρα περνάει,
μα μόνο με κοιτάζει
και δε μου μιλάει
Τετρακέφαλοι, τρικέφαλοι,
στη φόρα και βάλε
Μα γιατί δεν εκδηλώνεσαι;
Ποιος είσαι ρε μεγάλε;
Αν είσαι straight,
αν είσαι bi,
αν είσαι down,
αν είσαι high,
μου είν’ αδιάφορο
Εγώ για σένα αισθάνομαι
έναν έρωτα παράφορο!
Του κλείνω το μάτι
κι αυτός με σνομπάρει,
Μόνος του κουνιέται,
δεν παίρνει χαμπάρι.
Του την πέφτουν δυο κουκλάρες
μ’ ένα πόδι δυο μέτρα.
Μα δεν καταλαβαίνει,
έχει καρδιά από πέτρα.
Τ’ αγόρια χαλάσανε,
βαριούνται, είναι φλώροι.
Το κάνουν μια στις τόσες
κι αυτή με το ζόρι.
Εσύ όμως, φίλε, έχεις κάτι
που πολύ το γουστάρω.
Κι απόψε όπως και να’ χει το πράγμα
εγώ θα σε πάρω.
Θες έτσι; Θες αλλιώτικα;
Πες μου τι θες, μωρό μου!
Αν δε θέλεις μόνο εμένα,
φέρνω και τον κολλητό μου!
Αν είσαι straight,
αν είσαι bi,
αν είσαι down,
αν είσαι high,
μου είν’ αδιάφορο.
Εγώ για σένα αισθάνομαι
έναν έρωτα παράφορο!
Ειλικρινά μού είναι τελείως,
μα τελείως αδιάφορο.
Όχι τώρα χωρίς πλάκα,
μιλάμε σοβαρά.
Το πρόβλημα είναι μεγάλο.
Για παράδειγμα εσύ, ας πούμε:
τόση ώρα στην πέφτω εγώ
και δε δίνεις σημασία.
Στην κοσμάρα σου·
δε σου καίγεται καρφί.
Μονό σφηνάκι και dance,
η αντρική dekadence.
Αν είσαι straight,
αν είσαι bi,
αν είσαι down,
αν είσαι high,
μου είν’ αδιάφορο.
Εγώ για σένα αισθάνομαι
έναν έρωτα παράφορο!
Ειλικρινά μού είναι τελείως,
μα τελείως αδιάφορο.