Δραπέτης η σκέψη ξανά
σε ψάχνει μα εσύ πουθενά
χειμώνας, σιωπή, μοναξιά
μου λείπεις
Τα χέρια απλώνω και να
σ΄αγγίζω στα σκοτεινά
μια κίνηση κάνε και σύ
μου λείπεις
Σ απόσταση αναπνοής
πάλι σε φέρνω
της λογικής σπάω το γυαλί
και σ’ ανασαίνω
Δραπέτης η σκέψη ξανά
δε θέλει να δει το μετά
γυρίζει σε σένα που τόσο
μου λείπεις
Αναμνήσεις, τσιγάρο, ποτό
πάλι απόψε δε θα κοιμηθώ
στα όνειρά μου σε συναντώ
μου λείπεις
Σ απόσταση αναπνοής
πάλι σε φέρνω
της λογικής σπάω το γυαλί
και σ’ ανασαίνω
Σ απόσταση αναπνοής
πάλι σε φέρνω
της λογικής σπάω το γυαλί
και σ’ ανασαίνω
Και σ’ ανασαινω
σε ζωναντεύω
και ζω
Dieser text wurde 198 mal gelesen.