Κλωστές τα μαλλιά σου σπασμένης κιθάρας
Και μέσα σου λάμπουν αγάπες παλιές
Κι αυτά τα τραγούδια που ακούς της δεκάρας
Τη δόξα σου κρύβουν γι’ αυτό δεν τα λες
Στους δρόμους ακόμη κοιμούνται αλήτες
Με δέκα ουρανούς και φωτιές αγκαλιά
Κι εσύ την καρδιά μου κλειδώνεις με σύρτες
Μη μπουν τα φεγγάρια και γίνουν φιλιά
Θα σε βρω μια μέρα στις μέρες του κόσμου
Που δίχως μεγάφωνα ακούς τη ζωή
Να γίνεις σημαία και φως κι οδηγός μου
Και να `χω το πρώτο σου πάλι φιλί
Στους δρόμους ακόμη κοιμούνται αλήτες
Με δέκα ουρανούς και φωτιές αγκαλιά
Κι εσύ την καρδιά μου κλειδώνεις με σύρτες
Μη μπουν τα φεγγάρια και γίνουν φιλιά