Του έρωτά μου τον ανθό σου δίνω να βαστήξεις
κι αν θες πάρ' τον και φύλα τον, κι αν θες ας τον μαδήσεις
έτσι κι αλλιώς, εσύ και 'γώ μα κι ο ανθός επίσης
λίπασμα θε να γίνουμε στο όργωμα της φύσης
Στο ξένο χώμα που πατάς, εκεί στα ξένα που 'σαι
τραγούδια όμορφα ν' ακούς από το χώμα που 'σαι
να χαίρεσαι και να γελάς, λυπητερή μην είσαι
Κι αν την αρμύρα δίψασες και θες το καλοκαίρι,
ας το χειμώνα πέρα εκεί και κράτα μου το χέρι
σε δυο παλάμες φύτρωσε όλο το καλοκαίρι
Φύσα την φυσαρμόνικα, αέρας να περνάει
αυτός που μένει έρημος γρήγορα να ξεχνάει
φυσώ την φυσαρμόνικα, αέρας και περνάει
του χρόνου η ρόδα, 'Ελενα, παράξενα γυρνάει