Νύχτωσε απόψε και η ώρα έχει πάει τρεις
αχ πόσο με τρομάζουνε οι σκέψεις πως δε θα φανείς
φυλακισμένα τα όνειρά μου στο κελί της μοναξιάς μου
δεν με καταλαβαίνει πια κανείς
Έρχεται η μέρα και με βρίσκει σε δωμάτιο σκοτεινό
γύρω μου κοιτάζω απελπισμένα μήπως και σε δω
μα εσύ απουσιάζεις τη ζωή μου κομματιάζεις
γιατί να είμαι εγώ που σ’ αγαπώ
Θέλω να φύγω
να ζήσω ότι δεν έζησα μαζί σου
και να ξεφύγω
απ’τα λάθη σου και τις δικαιολογίες
να πάρω πίσω ότι σου έδωσα δικό μου
τη ψυχή τον εαυτό μου
δεν σε θέλω πια
Θέλω να φύγω
να ζήσω ότι δεν έζησα μαζί σου
και να ξεφύγω
απ’τα λάθη σου και τις δικαιολογίες
να πάρω πίσω ότι σου έδωσα δικό μου
τη ψυχή τον εαυτό μου
δεν σε θέλω πια
Είμαι μακριά, μακριά
Εικόνες βασανίζουν το μυαλό μου
απ’το παρελθόν
τα χείλη μου τα χείλη σου ζητάνε
μα εσύ είσαι απών
τι κι αν πιω να σε ξεχάσω
λίγο να σε ξεπεράσω και τι έγινε λοιπόν