Γυρνάς στη λογική, ξύπνημα φυλακή
κι η μόνη λέξη στο μυαλό σου, αμνησία
Μοιάζουν τα πάντα σου να δίνουν αφορμή
στριφογυρίζει στο μυαλό σου η προδοσία
Ψάχνεις αγάπη να δώσεις στο σκοτάδι
κι ότι πετάς είναι νεκρό απέναντί σου
ζήτησες ψέμα για ακόμα ένα βράδυ
κι ένα κορμί να κομματιάζει το κορμί σου
Μες τη ζωή σου κανένα ίχνος λογικής
στην αγάπη ψάξε την κόλασή σου, μα
δεν πειράζει, βρήκες στο τέλος να μου πεις
πως σε νοιάζει μονάχα η φυλακή σου, γι’ αυτό
ψάξε άκρη σ’ ό,τι νομίζεις ζωντανό
κι αυτό το βράδυ
Γυρνάς στη λογική, ξύπνημα φυλακή
ζήτησες κόλαση και βρήκες ευτυχία
Τώρα σαν ζωντανός κι η μέρα σου νεκρή
όλες οι σκέψεις πεταμένες σαν αστεία
Ζήτησα να υπάρχεις μονάχα σαν ανάσα
να `χεις βαμμένο το πρόσωπο με βλέμμα
κι όμως το βλέπω, κουνιέσαι και δειλιάζεις
σαν όλα να σου μοιάζουν πως είναι αληθινά
Μες τη ζωή σου κανένα ίχνος λογικής
στην αγάπη ψάξε την κόλασή σου, μα
δεν πειράζει, βρήκες στο τέλος να μου πεις
πως σε νοιάζει μονάχα η φυλακή σου, γι’ αυτό
ψάξε άκρη σ’ ό,τι νομίζεις ζωντανό
κι αυτό το βράδυ