Με ματόκλαδα που λάμπουν
και τραγούδια απ’ τα παλιά γλυκονανούριζα
κάθε αγάπη μου καινούργια
που απ’ τις άλλες πάντα την ξεχώριζα
Μα όπως κύλαγαν οι μέρες
έτσι φεύγανε κι αυτές και με αφήνανε
Ταξιδιάρικες γαλέρες
που ποτέ τους σε λιμάνι δεν ξεμείνανε
R
Κι είμαι στο μόλο και μετρώ
βαρκούλες άλλες χίλιες δυο
που μοιάζουνε με μένα
με τα πανιά σκισμένα
Με ματόκλαδα που λάμπουν
Κυριακές συννεφιασμένες οι αγάπες μου
βρήκαν πέρασμα για να μπουν
και αφήσαν στο κορμί μου τις ανάσες τους
Και ανοίξαν τα φτερά τους
οι αγάπες μου πουλάκια διαβατάρικα
λέω άιντε στην υγειά τους
Για τα χρόνια που με τα φιλιά τους χάρηκα