Μπερμπίλη που μωρέ κι αμάν αμάν
Μπερμπίλη που μωρέ ‘ν’ η συντροφιά
Πάεισαν μπροστά μωρέ για σας παιδιά
Πάεισαν μπροστά μωρέ στα Γιάννινα
Πως το ‘παθές μωρέ Μπερμπίλη μου
Πως το ‘παθές μωρέ και πιάστηκες
Με γέλασε μωρέ για σας παιδιά
Με γέλασε μωρέ η συντροφιά
Λειωσάν τα χιό’ μωρέ Μπερμπίλη μου
Λειωσάν τα χιόνια, λιώσανε
Τα χιόνια τα ‘λειωσε μωρ’ η βροχή
Κι εγώ κερνούμε η δόλια μοναχή
Dieser text wurde 347 mal gelesen.