Βυθίζομαι στο βλέμμα σου
στις σιωπές σου τις ατέλειωτες
Αφήνομαι στο ψέμα σου
και σε ακολουθώ
Ο δρόμος σου και ο δρόμος μου
είναι παράλληλοι σαν δυο γραμμές
κι ο πιο μεγάλος πόνος μου
είναι που σ’ αγαπώ
Τα παράξενά σου μάτια
στο χαμό με οδηγούν
σαν πειρατικά καράβια
πάντα θα με κυνηγούν
και θα με λεηλατούν
Μα έλα που τρελαίνομαι
και σαν τσιγάρο καίγομαι
κι εκεί που λέω να χαθώ
κοντά σου βιάζομαι να `ρθω
Τα βράδια μου σπατάλησα
τις απουσίες σου για να μετρώ
και τη ζωή μου άφησα
στα χέρια σου εγώ
Dieser text wurde 459 mal gelesen.