Söylemekten yoruldum artık:
Sen olduğunda körpe kayıplardan arındım.
Korkulardan da yoruldum
Sen bağlacında bir çok sözcüğe sarındım.
Bir masum yüzlü çocuktum,
Karanlık aldı beni...
Bu evler, caddeler neredeler?
Dünya bile unutmuş beni...
Romeo Ölmeli!
Düştüm düştüm de tutundum:
Sen olmayınca bir tek sağ kaldım, anladım.
Her gece senle soyundum dünyanın ucunda,
Durmadan sansüre takıldım.
Sen hep güzelsin, hiç korkma, kurtar kendini bu oyunlardan.
Herkes güçlü: Boy, pos, endam... Bak, Romeo'n yer ile yeksan...
Romeo Ölmeli!