Martılar geçer çığlık çığlığa düşlerimden...
Martılar geçer; hiç ses yok!
Eski bir şilep gibi jilet olmayı beklerken ben
Bu halim yüzünde yeniden yüzdüğümden.
İçtiğin sigaranın yanan ucundayım.
Her nefes aldığında içine çek diye beni usulca!
İçtiğin sigaranın her iki ucundayım.
Ama insanlar anlamazlar; insanlar çok unutkanlar...
Uyan artık, uyan hiç durma...
Kim vardı yanında, kim olacak bundan sonra?
Uyan artık, perdeleri aç!
Hep senin dediğin gibi senden çalınmış aşk:
Beni bırakma.
Süzüldüğünde, bir bıçak gibi kestiğinde,
Gözlerin tarafından sürekli öldürüldüğümde.
Martılar geçer durmadan Istanbul'larımdan.
İnsanlar anlamazlar, insanlar çok hovardalar...