Στη βραδιά που πέφτει ασημένια,
σε ζητώ, παλιά, γλυκιά μου έννοια,
σε ζητώ, κουκλίτσα μου κερένια,
στη βραδιά τη μελαγχολική.
Κάθε σκέψη μου, σ’ το λέω,
πάντα γύρω σου πετάει
κι έτσι που γλυκοβραδιάζει,
η καρδιά μου σε ζητάει
κι η ψυχή μου σε φωνάζει,
στη βραδιά τη μυρωμένη,
έλα, πολυαγαπημένη,
έλα `σύ, αχ, έλα `σύ.
Κουκλίτσα μου κερένια,
παλιά, γλυκιά μου έννοια,
ας ήταν, της καρδιάς μου,
ν’ ακούσεις, την κραυγή.
Ζητώ να `ρθείς απόψε,
να πάρω τα φιλιά σου
και μέσ’ στην αγκαλιά σου
να ζήσω ως την αυγή.