Πίνω το πρώτο και ξεχνώ
κάθε αβάσταχτο καϋμό
και σιγοτραγουδάω
Και με το δεύτερο ποτό
πάνω στη γη πια δεν πατώ
σαν το πουλί πετάω
Αχ με το τρίτο το ποτήρι ολ’ αλλάζουνε
τότε οι πίκρες κι’ οι χαρές θαρρώ πως μοιάζουνε
κι’ όμως το πίνω γελαστός γουλιά γουλιά
νιώθω τον έρωτα πως έχω αγκαλιά
Ύστερα όσο και να πιω
τα ποτηράκια δε μετρώ
γιατί όσα και νάναι
Μοιάζουν μ’ ολόγλυκα φιλιά
που ξανανειώνουν τη καρδιά
αντί να με μεθάνε