Με μάτια σκυμμένα στο χώμα
αναρωτιέσαι τι δεν πήγε καλά
Μες το κεφάλι σου φιλάς ένα πτώμα
Γυρνάς στην παλιά συντροφιά
Αυτοί που σε ξέρουν θα φερθούν λογικά
Θα ‘ρθουν και θα σου ψιθυρίσουν
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Στο ίδρυμα οι ανάσες δονούν
τον ήσυχο σάπιο αέρα
Οι βόλτες στους φράχτες σταματούν
Κανείς δεν θυμάται τι υπάρχει πιο πέρα
Οι έγκλειστοι ήρωες το ξέρουν καλά
κι οι μαύροι αιώνες το ξέρουν
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Μα καμιά φορά, καμιά φορά
Πονά για πάντα η πρώτη φορά
Πονά για πάντα, για πάντα η πρώτη φορά
Πονά για πάντα, για πάντα η πρώτη φορά
Πονά για πάντα, για πάντα, για πάντα, για πάντα