Έπρεπε να `σουν εδώ με τα χελιδόνια
να `ρχόσουν έστω με το φόβο του ελαφιού
με το ποτάμι πάνω σε φύλλο γιασεμί
τώρα που λιώσανε τα χιόνια,
τώρα που λιώσανε τα χιόνια
Γιατί μακριά σου πετώ τις μέρες μία μία
σαν τα χαλίκια, χαλικάκια μες στη θάλασσα
Αχ, πως πλανιέται στο κόσμο αυτόν η αδικία
κλείνομαι στο μυαλό μου και ρωτώ
πως τη ζωή μου χάλασα
Έπρεπε να `σουν εδώ με το καραβάνι
να `ρχόσουν έστω με τη δίψα της ερήμου
με το καράβι που `φτιαξε η προσευχή
τώρα που βγαίνει ο κόσμος στο σεργιάνι,
τώρα που βγαίνει ο κόσμος στο σεργιάνι
Γιατί μακριά σου πετώ τις μέρες μία μία
σαν τα χαλίκια, χαλικάκια μες στη θάλασσα
Αχ, πως πλανιέται στο κόσμο αυτόν η αδικία
κλείνομαι στο μυαλό μου και ρωτώ
πως τη ζωή μου χάλασα