Τι θέλεις μάνα δυστυχισμένη
κι όλο το χάρο παρακαλείς,
είν η καρδιά του σκληρή σαν πέτρα
κι ό,τι κι αν κάνεις δεν τον συγκινείς.
Πόσες μανάδες δεν έχουν κλάψει
μπροστά στο χάρο γονατιστές,
δεν είσ`η πρώτη εσύ μανούλα
δε μας λυπάται όσο κι αν κλαις.
Πόσους μας πήρε από το σπίτι
κοίταξε μάνα καταστροφή,
μην περιμένεις από το χάρο
φτώχεια κι ορφάνεια να λυπηθεί.
Dieser text wurde 315 mal gelesen.