Μέσα στης ζωής τα μονοπάτια
μπρος στ’ αρχοντικά σου σκαλοπάτια
τριγυρίζω σαν τη νυχτερίδα
λίγη για να βρω χαρά κι ελπίδα
Ξέρεις πως για σένα ξενυχτάω
σαν σε χάσω λίγο δε βαστάω
στο κρασί ζητώ τη συντροφιά σου
άλληνε δε βάζω εγώ μπροστά σου
Μη μου κάνεις κόλπα που τα ξέρω
και μη θες για σε να υποφέρω
έλα πια και δώσ’ μου λίγα χάδια
που μ’ αφήνεις μοναχό τα βράδια
Dieser text wurde 256 mal gelesen.