Μεθυσμένος πάλι απόψε
γύρισα στο σπίτι μόνος
κι έγινε η νύχτα χρόνος
κι είναι αγιάτρευτος ο πόνος.
Θα πεθάνω και θα λένε
ότι φταίει το κρασί,
μα κανένας δεν θα ξέρει
πως με σκότωσες εσύ.
Δε το θέλω το ρημάδι
μα το πίνω κάθε βράδυ,
όλο πίνω κι όλο πίνω
και τον πόνο μου δεν σβήνω.
Θα πεθάνω και θα λένε
ότι φταίει το κρασί,
μα κανένας δεν θα ξέρει
πως με σκότωσες εσύ.
Το τσιγάρο μου στο στόμα
και μπροστά μου το κρασί
κι απ’ την άλλη η ζωή μου
που τη χάλασες εσύ.
Θα πεθάνω και θα λένε
ότι φταίει το κρασί,
μα κανένας δεν θα ξέρει
πως με σκότωσες εσύ.