Έτσι το `γραψαν οι μοίρες,
δεν ταιριάζουν, δεν ταιριάζουν,
οι δικοί μας χαρακτήρες.
Άφησέ με ήσυχο, άφησέ με ήσυχο,
μου φτάνουν οι φουρτούνες και οι μεγάλες μπόρες,
αφού εσύ το θέλησες και ζω σε μαύρες ώρες.
Άντε σύρε, ώρα καλή σου,
για να βρεις τον άνθρωπό σου,
εγώ το δρόμο το δικό μου,
κι εσύ πάρε το δικό σου,
άντε σύρε, ώρα καλή σου,
κι όπως έστρωσες κοιμήσου.
Άφησέ με ήσυχο, άφησέ με ήσυχο,
με πλήγωσε το πείσμα σου και μου `χει φέρει λύπες,
και οι κακές κουβέντες σου που στο θυμό σου είπες.
Άντε σύρε, ώρα καλή σου,
για να βρεις τον άνθρωπό σου,
εγώ το δρόμο το δικό μου,
κι εσύ πάρε το δικό σου,
άντε σύρε, ώρα καλή σου,
κι όπως έστρωσες κοιμήσου.