Σε ένα άδειο τραπέζι
ένα ράδιο να παίζει
λαϊκή μουσική
Μα με ποιον να χορέψω
της καρδιάς ν’ ανατρέψω
την πικρή λογική
Στα μονοπάτια σου περπάτησα
σε κάθε βήμα μου αγκάθι
μα εγώ τον πόνο τον χρωμάτισα
κανείς μη δει ούτε να μάθει
Με τη σκέψη μου τώρα
σου ετοιμάζω για δώρα
τα γλυκά μου φιλιά
Να σε είχα κοντά μου
συντροφιά στη φωτιά μου
κι ας ραγίσω ξανά
Στα μονοπάτια σου περπάτησα
σε κάθε βήμα μου αγκάθι
μα εγώ τον πόνο τον χρωμάτισα
κανείς μη δει ούτε να μάθει
Dieser text wurde 315 mal gelesen.