Γιατί ποτέ μου δεν κατάφερα να ζήσω απλά;
Πάντοτε έψαχνα το πριν και το μετά.
Ερωτευόμουν στα βιβλία και στα σινεμά
κι έκλαιγα μέσα σε τραγούδια ψεύτικα.
Θέλω να πάψω να ελπίζω ή να νοσταλγώ.
Θέλω επιτέλους έξω απ’ τ’όνειρο να βγω.
Είσαι ό,τι έχω στη ζωή μου πιο αληθινό.
Σώσε με απόψε βγάλε με έξω από το όνειρο.
Ξύπνα με απόψε τράβηξέ με από τ’ όνειρο.
Μάθε με να ζω.
Πόσο κουράστηκα να ζω μέσα σ’ένα όνειρο.
Πόσο κουράστηκα να γράφω αντί να ζω.
Μα όταν σε αγγίζω,
όταν γλυκά τα χείλη σου ακουμπώ,
στην αγκαλιά σου μόνο νιώθω να ξυπνώ
Θέλω να πάψω να ελπίζω ή να νοσταλγώ.
Θέλω επιτέλους έξω απ’ τ’όνειρο να βγω.
Είσαι ό,τι έχω στη ζωή μου πιο αληθινό.
Σώσε με απόψε βγάλε με έξω από το όνειρο.
Ξύπνα με απόψε τράβηξέ με από τ’ όνειρο.
Μάθε με να ζω.
Η ζωή περνάει και δε μας ρωτάει.
Μέσα μου πριν να χαθώ
μάθε με πώς ν’αγαπώ.