Весела навіна прыйшла ад Будзіна.
Веселіцеся, людзе!
Рукі узнасіце, а Бога прасіце,
Нех навекі так будзе.
Слаўныі княжата, многіі панята
Пад Будзін кгды стаялі,
Моцныі вінеты там сваі наметы
І з інымі расцілалі.
Же меч хрысціяньскі, на народ паганьскі
Моцно ся наганяець,
Із угорскіх даўных, із гарадоў слаўных,
Як псоў, іх выганяюць.
Бо юж турчына з слаўнага Будзіна
Мечэм его выганялі.
Там доўга стаялі, с кроўю яго ўзялі,
А туркаў ўсіх пасціналі.
Кгды ся увалілі, як огнем палілі
Туркаў у Будзіне,
Усіх забівалі, а не фолкговалі
Не меньшой дзіціне.
Юж турчэска горэ чуці аж за морэ –
Туркі у Будзіне
Юж павынішчэны, мечэм пасечэны,
Пабіты як свіне.
А Божая воля: да Канстанцін-Поля
Права прэдстануць,
Прэд прэчысту Панну, а Панна чыстая
Нехай туркаў загладзіць.
Весела навіна прыйшла ад Будзіна.
Веселіцеся, людзе!
Рукі узнасіце, а Бога прасіце,
Нех навекі так будзе.
Viesiela navina pryjšla ad Budzina. Viesieliciesia, liudzie!
Ruki uznasicie, a Boha prasicie, Niech navieki tak budzie.
Slaŭnyi kniažata, mnohii paniata Pad Budzin khdy stajali,
Mocnyi viniety tam svai namiety I z inymi rascilali.
Žje mieč chryscijański, na narod pahański Mocno sia nahaniajeć,
Iz uhorskich daŭnych, iz haradoŭ slaŭnych, Jak psoŭ, ich vyhaniajuć.
Bo juž turčyna z slaŭnaha Budzina Miečem jeho vyhaniali.
Tam doŭha stajali, s kroŭju jaho ŭziali, A turkaŭ ŭsich pascinali.
Khdy sia uvalili, jak ohniem palili Turkaŭ u Budzinie,
Usich zabivali, a nie folkhovali Nie mieńšoj dzicinie.
Juž turčeska hore čuci až za more – Turki u Budzinie
Juž pavyniščeny, miečem pasiečeny, Pabity jak svinie.
A Božaja volia: da Kanstancin-Polia Prava predstanuć,
Pred prečystu Pannu, a Panna čystaja Niechaj turkaŭ zahladzić.
Viesiela navina pryjšla ad Budzina. Viesieliciesia, liudzie!
Ruki uznasicie, a Boha prasicie, Niech navieki tak budzie.