Σ’ ένα ψεύτικο κόσμο
ζούσα χρόνια κοντά σου
και σε ρόλο κομπάρσου
τα δικά μου δικά σου
τα δικά σου για σένα
τι έχει μείνει για μένα
Δεν μπορεί να μη σου λείπω
όσο φεύγει και νυχτωνει
είσαι αγάπη που σκοτώνει
έρωτας που με πληγώνει
σκέψη που μ’ αναστατώνει
τρέλα που μ’ απογειώνει
Σ’ ένα ψεύτικο κόσμο
ζούσα μές στη ζωή σου
κι `μουν αναπνοήσου
μέσα στη φυλακη σου
με σκοτώνει η πληγήσου
γύρνα και απολογήσου
Δεν μπορεί να μη σου λείπω
όσο φεύγει και νυχτωνει
είσαι αγάπη που σκοτώνει
έρωτας που με πληγώνει
σκέψη που μ’ αναστατώνει
τρέλα που μ’ απογειώνει
Dieser text wurde 519 mal gelesen.