Στη λεωφόρο της ζωής
σέρνω τα βήματά μου
γιατί με αδικήσανε
και μες στις λάσπες ρίξανε
όλα τα όνειρά μου
Στα καλύτερά μου χρόνια
που έπρεπε να χαίρομαι
κάθε ώρα αναστενάζω
κάθε μέρα καίγομαι
κάθε μέρα καίγομαι
Στη λεωφόρο της ζωής
κουρέλι έχω γίνει
για μια γυναίκα αμαρτωλή
που την αγάπησα πολύ
ζωή δε μου `χει μείνει
Στα καλύτερά μου χρόνια
που έπρεπε να χαίρομαι
κάθε ώρα αναστενάζω
κάθε μέρα καίγομαι
κάθε μέρα καίγομαι
Στα καλύτερά μου χρόνια
που έπρεπε να χαίρομαι
κάθε ώρα αναστενάζω
κάθε μέρα καίγομαι
κάθε μέρα καίγομαι
Dieser text wurde 272 mal gelesen.