Πετιέμαι απ’ το κρεβάτι ιδρωμένος
νομίζοντας πως νιώθω τ’ άγγιγμά σου
κοιτάζω όμως γύρω λυπημένος
μα δεν υπάρχει πια το όραμά σου
Και λέω όνειρο, ήταν ένα όνειρο και πέρασε
όμως σαν την σφαίρα με διαπέρασε
και έμεινα μες στο σκοτάδι άυπνος όλο το βράδυ
μέχρι που ξημέρωσε
Πετιέμαι απ’ τον ύπνο ξαφνιασμένος
ακούγοντας τον ήχο της φωνής σου
κοιτάζω όλο το σπίτι σαν χαμένος
όμως δεν βλέπω πουθενά πια την μορφή σου
Και λέω όνειρο, ήταν ένα όνειρο και πέρασε
όμως σαν την σφαίρα με διαπέρασε
και έμεινα μες στο σκοτάδι άυπνος όλο το βράδυ
μέχρι που ξημέρωσε
Dieser text wurde 334 mal gelesen.