Μέρα και νύχτα βασανίζομαι,
όμως ποτέ δεν απελπίζομαι
κι αν η φτώχεια μ’έχει κουρελιάσει
κι αυτό θα περάσει κι αυτό θα περάσει
κι αν η φτώχεια μ’έχει κουρελιάσει
κι αυτό θα περάσει κι αυτό θα περάσει.
Μάτια και χείλη με γελάσανε,
όνειρα ήταν και περάσανε
κι αν ο έρωτας καημούς μ’έχει κεράσει
κι αυτό θα περάσει κι αυτό θα περάσει
κι αν ο έρωτας καημούς μ’έχει κεράσει
κι αυτός θα περάσει κι αυτός θα περάσει.
Του κόσμου τρέλες με πλανέψανε,
οι φίλοι μου με καταστρέψανε
κι αν ο πόνος μ’έχει αγκαλιάσει
κι αυτό θα περάσει κι αυτό θα περάσει.