Θάλασσα στάζει το κορμί,
πόθο κι αλμύρα το φιλί,
στου κινητού μου την οθόνη
και με πληγώνει.
Οι νύχτες δρόμοι τ’ ουρανού
γίνανε φως του ωκεανού
κι ο ερωτάς μας που τελειώνει
πως με πληγώνει.
Αγάπη χρυσής αμμουδιάς
τραγούδι γλυκό της καρδιάς,
μέσα στο χέρι σου κρατάς
το καλοκαίρι μας και πας
κι ας μ’ αγαπάς.
Φτάνει το τέλος μιας αρχής
οι πρώτες στάλες της βροχής,
γέμισε δύση η ματιά
πέφτουν τα φύλλα στα κλαδιά
και κλαίει η καρδιά.
Τώρα μια νύχτα η καρδιά
όλο το δάκρυ στη ματιά
κι ο έρωτας μας που τελειώνει
πως με πληγώνει.
Φεγγάρι κρύο η χαρά
μέσα στης λύπης τα νερά,
στου κινητού μου την οθόνη
και με πληγώνει.
Αγάπη χρυσής αμμουδιάς
τραγούδι γλυκό της καρδιάς,
μέσα στο χέρι σου κρατάς
το καλοκαίρι μας και πας
κι ας μ’ αγαπάς.
Φτάνει το τέλος μιας αρχής
οι πρώτες στάλες της βροχής,
γέμισε δύση η ματιά
πέφτουν τα φύλλα στα κλαδιά
και κλαίει η καρδιά.