Μες στα χέρια σου γεννήθηκα
Με τα χάδια σου κοιμήθηκα
και την πρώτη μου ηλιαχτίδα
κοντά σου την είδα
Είσαι εσύ χαρά και λύπη μου
και το πρώτο καρδιοχτύπι μου
κι όπου πάω έρωτά μου
σε βλέπω μπροστά μου
Να η Αθήνα
πρώτη μου αγάπη μεγάλη
Να η Αθήνα
μες στα γαλάζια προβάλλει
τριγύρω στεφάνι τα κάλλη της
η Εκάλη της, η Δροσιά της
πιο `κει Φιλοθέη βελούδινη
κι η λουλούδινη Κηφισιά της
Να η Αθήνα
που είμαστε όλοι ερασταί της
Να η Αθήνα
που δεν ξεχνιέται ποτέ της
Κάποιο δειλινό σαλπάρισα
γι’ άλλα μέρη που λαχτάρισα
μα κανένα από `κείνα
δεν ήταν Αθήνα
Τρία χρόνια ξενιτεύτηκα
χίλια βράδια σ’ ονειρεύτηκα
και ταμπλό στα ονειρά μου
εσύ ήσουν χαρά μου
Να η Αθήνα
σαν ζωγραφιά ξεπροβάλλει
Να η Αθήνα
στης Αττικής την αγκάλη
Ο δρόμος που πάει στο Φάληρο
μ’ ένα τάληρο η ρετσίνα
Τα φώτα, τα σπίτια, η Μητρόπολη
η Ακρόπολη
Γεια σου Αθήνα!
Να η Αθήνα
που είμαστε όλοι ερασταί της
Να η Αθήνα
που δεν ξεχνιέται ποτέ της
Dieser text wurde 335 mal gelesen.