Γύρω μου δικά σου πράγματα, δαχτυλίδια με καπνό
θα θυμάμαι τα χαράματα όσα μου `πες σ’ αγαπώ.
Ήσουν όνειρο που έφυγε και μονάχος τώρα ζω
βλέπω μέσα στον καθρέφτη μου πόσο έφταιξα εγώ.
Δεν το συζητώ
την πιο μεγάλη αγάπη ζήσαμε
Δεν το συζητώ
το ξέρω τώρα που χωρίσαμε
Δεν το συζητώ
στο πάθος μας παραδοθήκαμε
Δεν το συζητώ
το ξέρω τώρα που χαθήκαμε
Δεν αντέχω άλλα ψεύτικα λόγια, χάδια και φιλιά
δεν μπορώ να ζω, βαρέθηκα, σε μια άδεια αγκαλιά.
Μες στα μάτια μου ξημέρωσε ένας γκρίζος ουρανός
η φωνή σου ήρθε κι έσβησε κι έχω μείνει μοναχός.
Δεν το συζητώ
την πιο μεγάλη αγάπη ζήσαμε
Δεν το συζητώ
το ξέρω τώρα που χωρίσαμε
Δεν το συζητώ
στο πάθος μας παραδοθήκαμε
Δεν το συζητώ
το ξέρω τώρα που χαθήκαμε