Undan loka fenrir fæddist
Fullur hroka víst var sagt
Er var þoka þá hann læddist
Þungbært ok á heiminn lagt
Nú var gaumur að því gefinn
Greri aumur hvolpur fljótt
Tíminn naumur, enginn efinn
Á hann tauminn þyrfti skjótt
Fyrstan læðing fengu goðin
Fenri þræðI komu á
Úlfur skæður, ljótur, loðinn
Leikinn bræðI sleit hann þá
Þegar drómi fenri festi
Falskan dóm þá úlfur hlaut
Því með klóm og þrumubresti
Nánan fróma fjötur braut
Kattarins dynur, konunnar skegg
Kynngi mína yfir legg
Bjarnarins sinar, bjargsins rætur
Bíðum nú í skjóli nætur
Fuglsins hráki, fisksins andi
Fyrir dverg er hægur vandi
Mánuð gekk um margar götur
Mér að launum varð sá fjötur
Fjöturinn er fjötum grennri
Fágæt, göldrótt dvergasmíð
Í lyngva þeir áður lögðu fenri
Laus hann nú veldur orrahríð
Hef ég í mínum höndum gleipni
Horfi á móti glyrnum tveim
Treysti á óðin, tý og sleipni
Takið mig þar og aftur heim
Fjöturinn er fjötum grennri
Fágæt, göldrótt dvergasmíð
Í lyngva þeir áður lögðu fenri
Laus hann nú veldur orrahríð
Hef ég í mínum höndum gleipni
Horfi á móti glyrnum tveim
Treysti á óðin, tý og sleipni
Takið mig þar og aftur heim