Çok geç artık kaderimiz baştan çizildi
Ah çok yazık aşka son kefen biçildi
Dökülen bu satırlar bu boş kaldırımlar
Bana sensizliğin özetiydi
Ruhumun yırtıkları hala sen yamalı
Ardından attığım çığlıkları kimseler duymadı
Sen gidince bütün sevmeler uzaktı
Cümleler eksik masallar yarım kaldı
Keşkeler inan çok canımı yaktı
Sen gidince aşk koca bir yalandı
— Şiir —
Belki de iki dudağımın arasındaydı gökyüzü
Bilmedin, bilemedin, bilmek istemedin belki
Sanki hiç görmedin, seninle bir dünya kuran bu gönlü
Yaşamak istedim, yaşatmanı bekledim, sonra uyandım belli ki
Senli rüyalardan, masalından, yalanından
Dağıldım, canıma kastettim bir süre
Kaçmak istedim gülüşünden kaçamadım belki de
Anı yaşamışız meğer, seninle bir ömrü hayal ederken ben
Her şeyi ama her şeyi unuturum da
Seviyorum demeyecektin, dudaklarında yalan varken