Dostlarım az oldugu kadarda özdür
Bizde namus aynı zamanda agızdan çıkan sözdür
Eger bigün sözümden dönersem tetigi çek ve öldür,
Bu dostumun bana verebilecegi en güzel ödüldür.
Herseyim yarım hiçbirşeym tam olmadı,
Eğer gülmek magrifetse becerikli olamadım
Çocukken kurdugum hayallerimin dostu geceydi.
Sehere sakladım dualarımı bu gecede uyumadım
Körelen kalbimin çıglıklarını kimse duymadı
Onca insan içinde yalnızlıgım son bulmadı
Çok istedim duygularım cüssem gibi olsun
Malesef güçsüzüm kırılgan ve mutluluktan yoksun.
Her kurdugum hayalin sonu bi bardak soguk su.
Bu yüzden istemem kalbim hayatla kumara otursun
Her zaman düşlerim huzur diyarında sonsuzu
Ama hüzün tetikte bekler ve oynar hep son kozu.
Halim yok hayatla cenk edecek
Kalbim duygu mezarına gömülecekkk
Bu hayat bu şehir düşeni yerin dibine sokuyor.
Seveni güleni mutlu olanı hemen üzüyor
Tek korkum allah yoksa bi dk durmam
Bu hayattan bu kadar sogumuşken artık hayal kurmam
Çok kırdılar beni sabır küpüm doldu artık
Adalet kurşununu sıkarken asla gözümü kırpmam
Gecenin ayazıyla dans eden yagmur sesi
Gözyaşlarımı yatıştıran huzurun takendisi
Ruhumun yorgunlugunu dindiren bu maneviyatı hissettkçe
Haz aldım yaşamdan kimse görmesin