Τι ωραία που σ’ αγαπάω
και μπορώ να σου το πω,
πως μ’ αρέσει να πετάω
και σ’ εσένα να γυρνάω,
τα όνειρά μου που φωτίζεις
κι όταν σε ζητούν,
σ’ αυτά γυρίζεις και λες.
Κι εγώ, και λες, κι εγώ
και λες, κι εγώ.
Πόσο θέλω να κοιτάω
μέσα σου και να `σαι τόσο εσύ,
πώς μ’ αρέσει, όταν σπάω,
πάντα εσύ να ξέρεις το γιατί,
η ψυχή μου σαν να ανοίγει
κι είμαι πάλι μόνη, αλλά εσύ, μου λες.
Κι εγώ, μου λες, κι εγώ,
μου λες, κι εγώ,
μου λες, κι εγώ.
Μου λες, κι εγώ, μου λες, κι εγώ,
μου λες, κι εγώ, μου λες, κι εγώ.