Verse 1:
Dostluk, düşman
Ne bu ordu bu güç vede düş ahh!
Ben kendimi yazıyorum üşenmeden kalemimde
Biraz daha güç var
Kimin istekleriyle yönleniyorsun?
Nasıl bi gü ki, bu önleniyorsun!
Tarumar elimde her sayfa
Sen mi şeytanı kucağıma gönderiyorsun?
Dur! Ben deli talebeyim!
Duyduğun her mısram el emeği!
Beni sevmeyebilirsin anlarım!
Ama susturmayı asla denemeyin!
Nazik tavrına hayran
İstanbul ekselansları, ben derebeyi
Ne yazık küfrüme maruzsun
Dostun at siki sen kelebeği
Nakarat:
Dokunma yaralarıma
Yetişti kara yine anılarım ardına
Ardına geçmiş için araladım al
Yüzleşip bu yolu yarıladım elveda..
Verse 2:
Kanmam! Geçmiş..
Ne de olsa rüyalar bitmiş.
Kandırıldım öyle ki masumken
Uyuduğumda herkes gitmiş!
Çok afilli yolların ardındayız
Ve herşey afaki!
Tanıdığım herkes mahlas taşır,
Sefo artık a.k.a Kin!
Bombardımanda albüm doğru
Bu nasılsa birgün olacaktı
O kadar birikimden sonra
Elbette kulak ve beynini yorucaktım
Ah! Bi sonuca varacaktım
Fakat istemedi kaderim affettim
Tanıdığım herkes dostumdu
Lakin bütün hayatımı mahvetti!
Nakarat:
Dokunma yaralarıma
Yetişti kara yine anılarım ardına
Ardına geçmiş için araladım al
Yüzleşip bu yolu yarıladım elveda..