VERSE:
zorlandı göğsüm dumandan
oksijeni kayıp dünya gibiyim karanlık ummanda
tek korkum beni bulmandan ağlarken bu ormanda
ve sebebini sormandan, cevabım yokolmamda
deniz öyle mavi göründü ki sanki tuz yoktu
yeşildi rengi aslen fakat biz maviyi soktuk içine
velhasıl biçime değer sebeplerim çoktu
anlatamadım kendimi kahrolası beynim dondu
hayalim yok iki adım ötesine
nefsim için kapa kapıları ölesiye
ağladım öylesine sorarken böylesi ne kazandırır
değdi mi sana bağlı kalmak ölesiye?
huzuru bulamadım belki de bu yüzden
beni kopardı aşk gemisi senden su üstünde bu yüzden
huyumdan vazgeçmedim yitik gitti bu yüzden
yolumdan ayrılmadım ve gelmedim bu yüzden
NAKARAT:
deviremedi beni hayat, yaşa beni hayat, yaşadığım hayat değil
içim öylesine, yaşadım ölesiye, yoruldum ölesiye, unuttum ötesi ne?
şimdi yavaş yavaş anladım
felaketin ucu beni bana bağladı
sonum hep aynı, bu nası hayat?
bunun adı hayat, yaşa beni hayat (hayat)