Verse 1:
Bugün hala kendime gelemedim kimseye kendimi anlatamam
Beni sevmeyen herkese ver bi selam dünya beni terkedip mezarımı kaz
Kimseye tek bi hesap vermedim herkes manyak herkes tarz
Gönlümün her tarafına deprem hiç gelmedi buralara kış yada yaz
Kendimi kurtaramam soktuğun çukurun pisliği üstümde
Dert dediğin benim hep tepemde sana doğru yanlışı yüzdüğümde
Belkide kendimi durduramam senin biletini cehenneme kestiğimde
Bana yaptığın kötülüğün hesabı kalbine çizdiğim kesiğin üzerinde
Ve bir gün gelecek içine gömücek
Beşiktaş feribotunda ki küçük örümcek
Hayallerimin gerçeği beni gerçeğin yapmadı bak yok yok
Doğu batı her tarafta hayatımız bom b.k
Geri gidemem bunu bilmek beni öldürüp her günü zehir eder
Herkese söyleyin sıktı bu eğilmek sokmuşum aşkına beni dinle
Yalnızlık hep var ölüm peşimde tekrar
Sen anca benim hayatımda olursun bi background
Nakarat:
Uykularımdan vazgeçtim
Üzgünüm fazla sabrettim
Dünyaya
Masumiyetimi kaybettim
Verse 2:
İstiyorsun benim b.ktan şarkılar içinde kalmamı
İstiyorsun benim yoktan yere diss şarkısı yapmamı
Ben bunu yoktan yapmadım!
7 yıldır mikrofon başında hep kendimi sizden kolladım
Ne yaptıysam kendim yaptım senin gibi hiç g*t yalamadım
Vede pişman değilim baştan beri benim umrum değil fame
Bana gerçekleri söyle gel villa değil bana dostuluğunu ver!
Samimi değilsin insan! Samimi değilsin asla!
O yüzden istemiyorum para mara teminatta
Kapılar kapandı mermiler her gece düşmancasına sıkılırken
Dünyadan kaptığın parazitleri iyilikmiş gibi dağıtırken
Kimi savaş ister kimi devlet der kimi geldi mi ölümleri görmezden
Kim geleceğine ümit bağladı? Sor yıldızları bile bilmezler
Ben gökteki kartalım her şeyi gören insanların hepsine tavrımı koydum
90 kuşağına ne için doğdum 20 yıl oldu ve her gün sordum
Aklımın odaları çıldırdı beni kurtarmaya gelen herkesi boğdum
Hoşçakal sanırım yine masumluğumun yolcusu oldum
Nakarat:
Uykularımdan vazgeçtim
Üzgünüm fazla sabrettim
Dünyaya
Masumiyetimi kaybettim