Ένας είναι ο λεβέντης, ένας και ο χουβαρντάς
ένας ξεύρει να γλεντάει με σαντούρια και βιολιά
και γλεντάει τα κοριτσάκια γιατί είναι μερακλής
εύμορφος και παλληκάρι και καλός και παραλής.
Αχ, αχ, αν τον βρειτε ποιος,
αχ, αχ ποιος να είναι αυτός;
Όταν ξεύρει να γλεντήσει
κι έχει μια χρυσή καρδιά
και το κέφι να σκορπίσει,
είν’ ο Γιάννης βρε παιδιά.
Αχ, αχ Γιαννάκη μερακλή,
αχ, αχ μάγκα μου σεβνταλή.
Αχ να μου ζήσουν οι Γιάννηδες!