Πάνω στη γη δεν έχει άνθρωπο δίχως πληγή.
Στον ουρανό βλέπω τον Γιάγκο ένα Φθινόπωρο.
Πού πας εσύ αποθαμένος με βαθιά πληγή στη μέση σου;
Πες μου μικρέ πώς άφησες τη θέση σου;
Πώς άφησες τη θέση σου;
Στην αμμουδιά φίλοι βουκόλοι μου ‘στησαν χωσιά.
Και στο γιαλό με μαχαιρώσαν, πώς να σου το πω;
Πάω ψηλά κει που δεν έχει χιόνια και βουνά.
Πάω ψηλά να ξαποστάσω πέντε τέρμινα.
Πάω ψηλά να ξαποστάσω.....
Πάνω στη γη δεν έχει άνθρωπο δίχως πληγή.
Στον ουρανό βλέπω τον Γιάγκο ένα Φθινόπωρο.