Ti, oh señora das mareas
Principio e fin da miña doce esencia
En ti nace e morre o tempo...
Ti, forza fértil dos misterios
Eterna dona dos ocultos semtimentos
A liberdade dos trece segredos...
Arrolada no teu berce, miña nai lúa
Cantarei pra quen te quera ben
Cantarei ata o mencer.
Tapadiña co teu manto, miña nai lúa
Cantarei para quen te quera ver
Cantarei ate morrer
Ti que me acompañas cada noite
Na tan profunda e verdadeira dor
Da miña adormecida ialma...
Ti que agarimosamente buscas
Na tan escura poza dos meus ollos
Os vestixos dos meus soños
Arrolada no teu berce, miña nai lúa
Cantarei pra quen te quera ben
Cantarei ata o mencer.
Tapadiña co teu manto, miña nai lúa
Cantarei para quen te quera ver
Cantarei ate morrer
Cóbreme coa tua sombra silandeira
De amor e dauga, ti deusa das noites
Oh señora das mareas
Arrolada no teu berce, miña nai lúa
Cantarei pra quen te quera ben
Cantarei ata o mencer.
Tapadiña co teu manto, miña nai lúa
Cantarei para quen te quera ver
Cantarei ate morrer