Όλα τα σύννεφα δε φέρνουνε βροχή
κι εσύ αποφάσισες να μείνεις μοναχή.
Κλειστά παράθυρα, τα φώτα σου σβηστά,
στη σκάλα γράμματα μαζεύτηκαν πολλά.
Όλα τα φάρμακα δε φέρνουν γιατρειά,
εσύ αποφάσισες να φύγεις μακριά.
Το τρένο σου έχασες όπως κι άλλες φορές,
μπροστά στα μάτια μου οι ξύλινες στιγμές.
Σ’ ερωτεύεται αυτός που δε θέλεις.
Δε σε θέλει αυτός που αγαπάς.
Σε φοβίζει αυτό που δεν ξέρεις.
Δε φοβάσαι αυτό που κρατάς.
Όλα τα όνειρα δεν είναι αληθινά,
εσύ αποφάσισες να ψάξεις στα τυφλά.
Την τύχη ρώτησες γι’ ακόμη μια φορά
και να `σαι πάλι εδώ απ’ την αρχή ξανά.
Σ’ ερωτεύεται αυτός που δε θέλεις.
Δε σε θέλει αυτός που αγαπάς.
Σε φοβίζει αυτό που δεν ξέρεις.
Δε φοβάσαι αυτό που κρατάς.