Κάτσε και μέτρα όλα σου τα σφάλματα
και μη θέλεις φίλε να με μάθεις γράμματα,
δεν θα μπορέσω όσο κι αν σε αγαπώ
μ’ άλλες φίλε να σε μοιραστώ.
Μη μου παριστάνεις το μαχαραγιά
γιατί θα σου πάρω πίσω τα κλειδιά
και θα με λένε πονηρή παλιόπαιδο
που σε κατάντησα μπεκρή.
Είσαι δικός μου απ’ τα νύχια ως την κορφή
αι δεν θα μπορέσει φίλε καμιά όμορφη,
ανάμεσα μας να χωρέσει δηλαδή
κοφ’ το και μη γίνεσαι παιδί.
Μη μου παριστάνεις το μαχαραγιά
γιατί θα σου πάρω πίσω τα κλειδιά
και θα με λένε πονηρή παλιόπαιδο
που σε κατάντησα μπεκρή.