Σαν και πρώτα θα περνάω πάλι από τη γειτονιά,
αχ, ναζιάρα και τσαχπίνα, πάψε πια την απονιά.
Δε μου λες τι σου’ χω κάνει κι όλο το κακό μου λες,
ώρα και στιγμή θε να’ ρθει, που θα κάθεσαι να κλαις. 2
Θα με βλέπεις και θα λιώνεις κι όμως δε θα φταίω εγώ,
ούτε να παραπονιέσαι πως εγώ σε τυραννώ.
Άστα πείσματα ναζιάρα, άσε και την τσαχπινιά,
να ξαναγυρίσω πάλι, στην παλιά μου γειτονιά.
Dieser text wurde 294 mal gelesen.