Μαυροντυμένε αμαξά, μην τρέχεις το αμάξι,
είναι ωραία η ζωή κι ωραίο ν’ αγαπάς,
όσα, κι αν έχω, βάσανα, όσο κι αν έχω κλάψει,
για το πικρό το τέρμα σου, δεν βιάζομαι να πας.
Αμαξά μου, αμαξά μου,
έχω αγάπη στην καρδιά μου
και στο τέρμα το πικρό σου,
σύρε, τράβα μοναχός σου.
Αν χάσω την αγάπη μου, τότε θα σε ζητήσω,
να ζέψεις έξι άλογα, να τρέξεις, να βιαστείς,
μα τώρα, φύγε μόνος σου και άσε με να ζήσω,
για να χαρώ τις ομορφιές της άσχημης ζωής.
Αμαξά μου, αμαξά μου,
έχω αγάπη στην καρδιά μου
και στο τέρμα το πικρό σου,
σύρε, τράβα μοναχός σου.