köpekleri salın vakitimse koyduğumda
köleleri yakın yakın yakın yakın yakın
çarmağa gerilen hayallerim göremedi yazı
benim ateşimden önce havan sönebilir hasım
elimde mızrakla altımda kusrakla
geliyorum Retiarius gibi ısrarla
ıskalamadan kalbi gömülmiycek sırlar var
şafağa beş kala kulaklarına fısıldarlar
dökülecek kanın kolezyuma
öyle titriycen ki dayanmıycak kafes buna
ellerim kılıç gibi ve gözlerim alev şuan
işin bittiğinde kanlı parmaklarım kalem tutar
dayan dayan dayan dayan güneş uzak değil
korkuturdu savaş çığlıkları bu hapis
yarın unutcaksın ama bunu şuan değil
yer altının karanlığına ışık tutan biz
Nakarat;
hayatımızın her bi günü dövüşmekle geçiyosa
yaşadığımız dünya hala barbar aslında
eğer bugün ayaktaysan yarını arama
insanlar gladyatör bak istanbul arena
Sansar Salvo
aklımda hayatta kalmak alnımda kızgın güneş
arkamda onlarca leş kılıcımın tekniğinin
kurbanları baki düşmanlarımın çığlıkları
insanlara ait size ait yani
zindanım kadar karanlık bak aklımın içi
arenada can verirsem hakettiğim için
rakibim nefes nefese taruzları gelir
ellerim her zaman kanlı kabuslarım gibi
yarınlarım belirsiz muhtemelen nefessiz
bak aslanlar kafessiz bugün kalkanım hevessiz
kahramanlar ölümsüz ama insanlar ölümlü
esirlerin her zaman için elleri düğümlü
zincirlerden kurtulur bileklerim hayatım için
kaldırırım kalkanımı özgürlük için
baş parmak yukarıysa onurum için (kötü)
bugün hayatta kalsamda yarınım niçin?
Nakarat;
hayatımızın her bi günü dövüşmekle geçiyosa
yaşadığımız dünya hala barbar aslında
eğer bugün ayaktaysan yarını arama
insanlar gladyatör bak istanbul arena