Κάποιο τρένο καταραμένο
κάποιο τρένο θα σε πάρει μακριά
μας χωρίζει και μου ραγίζει
μου ξεσκίζει τη φτωχή μου την καρδιά
Δάκρυα κυλάνε μες στο σταθμό
μανούλες κλαίνε με σπαραγμό
μα εγώ δε βγάζω δάκρυ σταλιά
γιατί μου στερέψαν τα μάτια μου πια
Τέτοιο παράπονο τέτοια στιγμή
να μην την νιώσουν ούτε οι εχθροί
να μου γράφεις κάθε μέρα
πριν να σβήσω απ’ τη ζωή
Κάποιο τρένο καταραμένο
κάποιο τρένο θα σε πάρει μακριά
μας χωρίζει και μου ραγίζει
μου ξεσκίζει τη φτωχή μου την καρδιά
Όποιος δεν έζησε τον χωρισμό
πόνο δεν ένιωσε και σπαραγμό
να μου γράφεις κάθε μέρα
πριν να σβήσω απ’ τον καημό
Κάποιο τρένο καταραμένο
κάποιο τρένο θα σε πάρει μακριά
μας χωρίζει και μου ραγίζει
μου ξεσκίζει τη φτωχή μου την καρδιά
Dieser text wurde 823 mal gelesen.