Εφιάλτης ήτανε, κοιμήσου Λεωνίδσ
κι αύριο λούζεσαι στου Ευτώτα τα νερά
ο Οδυσσέας ήρθε πάλι στην πατρίδα
τον νανουρίζει η Πηνελόπη τρυφερά.
Χθες βράδυ πέρασε η Αργώ τις συμπληγάδες
ο Πραξιτέλης σου σμιλεύει το κορμί
απόψε φτάνουμε ξανά στις Πασαργάδες
τριάντα αιώνες θα διαβούν σε μια στιγμή.
Ελένη σ' έλεγαν, Ρωξάνη και Ειρήνη
κι εγώ που σ' έψαχνα σε γη σε ουρανό
τη μερα σ' έχασα που καίγονταν η Σμύρνη
σε ξαναβρήκα στα στενά της Αχαρνών
Ειρήνη σ' έλεγαν μα πώς να σε φωνάξω
γυμνή γυρνάς στους κήπους της Μακριαννής
τι θέλεις να σου υποσχεθώ, τι να σου τάξω
με του Θησέα το καράβι να φανείς.
Η Αριάδνη σου 'δωσε τότε το νήμα
κι ένα μαντήλι απ' το δάκρυ της νωπό
μου 'μαθε ο Όμηρος τις λέξεις και το ρήμα
για να σου πώ πόσο πολύ σε αγαπώ.