Μια ζωή με μελανιές
απ’ του μυαλού μου τις στροφές και τις γωνίες
Με αναμνήσεις απ’ το χτες
στον τοίχο κάνω ζωγραφιές με κιμωλίες.
Κι όλο γελάω μαζί σου
που προσπαθείς, μα δεν μπορείς
να κάνεις τη ζωή μου ζωή σου
είναι νωρίς, πολύ νωρίς.
Μια ζωή αναβολές
από στρατό κι από δουλειές, μα δεν αλλάζω
Και μια μέρα σαν κι αυτή
ρίχνω μελάνι στο χαρτί και ησυχάζω.
Κι όλο γελάω μαζί σου
που προσπαθείς, μα δεν μπορείς
να κάνεις τη ζωή μου ζωή σου
είναι νωρίς, πολύ νωρίς.
Dieser text wurde 351 mal gelesen.