Κάθομαι μονάχος εδώ πέρα
Όχι πως περιμένω τίποτα.
Κάνω πως κοιτάω έξω απ’ τα τζάμια
Έτσι για ξεκάρφωμα
Κι όλο περνούν απ’ το μυαλό μου αυτά τα λόγια
Που είχα δεί γραμμένα σ’ έναν τοίχο μια φορά
Κι όλο περνούν απ’ το μυαλό μου
Τα παράξενα πουλιά του Σαν Φρανσίσκο
Τα βρόχινα ακκόρντα του Neel Young
Του Don MacLeen τα μακρινά φανάρια
Των Pink Floyd τα όνειρα
Bye Bye Mis American Pie..............................
Και τα συνθήματα που σκόρπισε ο αέρας
Και τα κατάπιε και τα πήρε ο καιρός
No Passaran... No Passaran...
Μες απ’ των δορυφόρων τις αόρατες γραμμές θα ενωθούνε.
Θα ενωθούνε οι φωνές και τα συνθήματα
Της Γένοβας, της Πράγας οι φωνές