Αγάπες χαμένες, φεγγάρια που σβήσανε,
καράβια που φύγαν και πια δε γυρίσανε,
και πια δε γυρίσανε.
Το κύμα το `χει η θάλασσα,
τ’ αστέρια τα `χει η νυχτιά
κι οι στεναγμοί και οι καημοί,
για την δική μου την καρδιά.
Φτερούγες αν είχα, πουλί θα γινόμουνα,
χαμένη αγάπη, κοντά σου να `ρχόμουνα,
κοντά σου να `ρχόμουνα.
Το κύμα το `χει η θάλασσα,
τ’ αστέρια τα `χει η νυχτιά
κι οι στεναγμοί και οι καημοί,
για την δική μου την καρδιά.